مقایسه اثربخشی اولانزاپین و لیتیوم کربنات در درمان حمله حاد مانیا، یک مطالعه دوسوکور

پیش زمینه و هدف: اختلال دوقطبی در حمله حاد مانیا یک اورژانس روان پزشکی محسوب می گردد و معمولاً نیاز به بستری پیدا کرده و درمان سریع را ایجاب می کند. برای درمان این حملات معمولاً از داروی تثبیت کننده خلق به همراه داروی ضد جنون استفاده می شود. هرچند لیتیوم کربنات به تنهایی در درمان حمله حاد مانیا مؤثر است ولیکن زمان زیادی لازم است تا علائم کنترل شوند. مطالعات معدودی در مورد اثربخشی اولانزاپین (ضد جنون نسل جدید ) به تنهایی در درمان حمله حاد مانیا صورت گرفته و نتایج قابل تعمیمی به دست نیامده است. در داخل کشور نیز مطالعه مشابهی تابه حال ثبت نشده است. هدف ما در این مطالعه مقایسه اثربخشی اولانزاپین و لیتیوم کربنات در درمان حمله حاد مانیا هست.روش مطالعه: در این مطالعه که یک کارآزمائی بالینی بود بیماران با حملات حاد مانیا بر اساس معیارهای تشخیصی سیستم طبقه بندی بیماری های روانی (dsm-iv -tr) و مقیاس اندازه گیری شدت مانیا (ymrs) انتخاب گردیدند (به جز بیماران زیر 18 سال و افرادی که بیماری فوق حاد داشته و نیازمند مداخلات سریع درمانی بودند). آنگاه بیماران به صورت تصادفی با داروهای اولانزاپین و لیتیوم کربنات تحت درمان قرار گرفتند. در هر گروه تعداد 30 بیمار دوره چهارهفته ای درمان را به پایان رساندند؛ و اثربخشی دو دارو بر اساس میزان پاسخ دهی بالینی و همچنین عوارض جانبی آن ها، مقایسه گردیدند.یافته ها: در گروه بیماران تحت درمان با اولانزاپین تعداد 18 نفر مرد و 12 نفر زن بود و در گروه لیتیوم 20 نفر مرد و 10 نفر زن بود که از این لحاظ تفاوت معنادار آماری وجود نداشت (p=0.287 ). میزان پاسخ بالینی در گروه بیماران درمان شده با اولانزاپین به طور میانگین 72درصد بود، درحالی که این میزان در گروه بیماران درمان شده با لیتیوم 66درصد بود، تفاوت معنی دار (p=0.005). افزایش گلوکز خون در گروه بیماران درمان شده با اولانزاپین به طور میانگین 12.2mg/dl از خط پایه (16درصد افزایش) بود. این میزان در گروه بیماران درمان شده با لیتیوم 0.3mg/dl از خط پایه (1/0درصد افزایش) بود. تفاوت معنی دار (p< 0.0001). میانگین افزایش وزن در گروه بیماران درمان شده با اولانزاپین 1/3kg از خط پایه (4/4درصد) بود. درحالی که در گروه بیماران درمان شده با لیتیوم کربنات 2/1kg از خط پایه (6/1درصد) بود. تفاوت معنی دار (p< 0.001). ازنظر عارضه جانبی عصبی (eps) بین دو گروه، تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت (p=0.231).بحث و نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد هرچند میزان پاسخ دهی بیماران به داروی اولانزاپین به طور قابل توجهی بیشتر از لیتیوم کربنات هست، بااین حال با توجه به عوارض جانبی، لیتیوم کربنات به نظر می رسد، در مقایسه با اولانزاپین سالم تر باشد.